•  Links
•  Dankbetuiging

•  Het Poesjkinplein


Afstammeling van een vikingfamilie genaamd Ratcha, gaf men in de 14de eeuw de bijnaam Pouchka (russisch kanon, het kanon werd voor de eerste maal gebruikt in 1346 bij de slag van Crecy), aan de oudste van de zevende afstamming in rechte lijn.
Omstreeks 1400 wordt de naam omgevormd tot Poesjkin. In 1613 zullen negen leden van de familie Poesjkin de verkiezing tot de troon ondertekenen ten gunste van de dynastie der Romanoffs. De Poesjkins hebben de Russische troon gediend in hun kwaliteit van boyard, raadgevers, paleisofficieren, grootmaarschalk en ambassadeurs.

Alexander Sergueievitch Poesjkin is op 6 juni 1799 geboren te Moskou. Zijn kindertijd is niet ongelukkig. De familiebibliotheek is goed uitgerust met buitenlandse literatuur, meer bepaald in de franse taal. Dit stelt hem in staat veel in het frans en in het engels te lezen. Rondom praat men uitsluitend frans, de taal die door de adel aan het Hof wordt gesproken.

Zijn grootmoeder en zijn voedster beslissen van hem russisch te leren doorheen traditionele verhalen.

De vader van de dichter, Serge Poesjkin, luitenant van de Keizerlijke Garde, wordt in 1798 Erfridder van de Orde van Malta en huwt Nadine Haniba, kleindochter van Abraham Hanibal, zoon van een Ethiopische prins en die als geschenk werd gegeven aan Peter de Grote. Abrahama Hanibal werd de beschermeling van Peter de Grote en eindigde zijn loopbaan als generaal mat als taak de algemene leiding van de Keizerlijke troepen. In 1811 schrijft hij zich in in het Keizerlijk Lyceum Alexander dat net zijn poorten geopend heeft om de elite van Rusland te vormen. Hij studeeert er tot in 1817. Zijn bijnaam in het lyceum was "de fransman", dit omdat hij zijn eerste verzen in het lyceum in het frans schreef: Mon portrait, Stances, Couplets, etc..


Eenmaal het lyceum verlaten bezoekt hij regelmatig een vereniging van jonge liberalen, schrijft hij verschillende gedichten: Het Dorp, De Ode aan de Vrijheid. Deze gedichten leveren hem de toorn op van de Tsaar. Hij dient Sint Petersburg te verlaten voor de Kaukasus.

In 1820, uitgave van "Rouslan et Ludmila".
In 1822, uitgave van "Le Prisonnier du Caucase" en werkt "La Gabriéliade" af, een parodie in de stijl van Voltaire, handelend over de Maria-Boodschap en het klerikalisme hekelend.
In 1823 schrijft hij twee gedichten "Eugène Onéguine" en "Les Tziganes".
In 1825 redigeert hij de 24 taferelen van "Boris Godounov" en beëindigt dit werk in november. Boris Godounov zal uitgegeven worden in 1830 en zal nooit meer opgevoerd worden tijdens het leven van de auteur.
In 1827 begint hij aan een historische roman die zijn grootvader Hanibal dient te doen herleven:"Le nègre de Pierre Le Grand" (De Neger van Peter de Grote)
In 1830 vertrekt Poesjkin naar zijn landerijen in Boldino. De pest breekt uit in Moskou en de stad wordt in quarantaine geplaatst. Poesjkin ziet zich zodoende verplicht zijn verblijf te verlengen. Hij schrijft zijn vier "Kleine Tragedies" en vijf "Récits d'Ivan Pétrovitch Belkine" die hij onmiddellijk publiceert.


Op 18 februari 1831 trouwt hij met Nathalie Nicolaevna Gontcharova.

Nicolas I vraagt aan Poesjkin de geschiedenis te schrijven van Peter de Grote

In 1832, de 20ste mei zal hun eerste dochter Marie geboren worden

In 1833 wordt Poesjkin gekozen tot lid van de Russische Academie. Hij schrijft "De Bronzen Ruiter". Op 6 juli wordt zijn zoon Alexander geboren.

In 1834 publiceert Poesjkin "De Schoppendame" en begint aan het opstellen van "De Geschiedenis van de Oproer van Pougatchov".

In 1835 vindt op 14 mei de geboorte plaats van zijn derde kind Grégoire.

In 1836 verschijnt in april het eerste nummer van het trimestrieel tijdschrift "De Tijdgenoot" (Le Contemporain) dat eindelijk wordt vrijgegeven door de censuur. Op 23 mei vindt de geboorte plaats van zijn vierde kind, een dochtertje met de naam Nathalie. Hij beëindigt zijn roman "De Dochter van de Kapitein".

Op 27 januari 1837 wordt Poesjkin dodelijk gewond tijdens een duel met baron de Heekeren d'Anthes. Hij sterft onder afschuwelijke pijnen de 29ste januari.


De beelden van boven naar beneden en van links naar rechts
(1) Alexander Poesjkin
(2) A. Radionovna; la voedster van Poesjkin
(3) Alexander Poesjkin tijdens zijn intrede in het Keizerlijk Lyceum in 1811
(4) Alexander Poesjkin in het Keizerlijk Lyceum, declamerend tijdens zijn examen op het einde van de studies
(5) Derjavine, Russische dichter, voorzitter van de jury
(6) Handschrift van A.S. Poesjkin
(7) Nathalie Goutcharova, echtgenote van Poesjkin
(8) A.S. Poesjkin en zijn echtgenote tijdens het bal
(9) Alexander Poesjkin





De Internationale Stichting Poesjkin heeft tot doel het werk van de eerste en belangrijkste vertegenwoordiger van de Russische literatuur bekend te maken en stimuleert de promotie van artistieke, literaire en culturele activiteiten die verbonden zijn met zijn werk. De Internationale Stichting Poesjkin ontvangt het peterschap van het Kankerinstituut voor Kinderen in Sint Petersburg. Jaar na jaar verzamelen ze de nodige fondsen in voor noodzakelijke geneesmiddelen en medische apparatuur. Site aangemaakt door Hendrik Claessens, hir.

Pouchkine, Pushkin, Poesjkin, Pousckine, Russische adel, boyard, orde van malta, Orthodoxe Orde van Sint Jan,Alexander, 1799, Abraham Hanibal, Sint Petersburg, Tsaar, Rouslan et Ludmila, Le Prisonnier du Caucase, La Gabriéliade, Eugène Onéguine, Boris Godounov, Le cavalier de bronze, La Dame de Pique, La fille du Capitaine, Internationale Stichting Poesjkin, erfgoed van de Russische literatuur, Kankerinstituut voor kinderen te Sint-Petersburg, Théâtre-Poème, Femmes d' Europe, Macha, Sacha, Brussel, ANR, dichter, Moskou, Claessens, Hendrik Claessens
Rik Claessens, Claessens Hendrik, Claessens Rik